Aparat wysuwający żuchwę

Jest najbardziej skutecznym aparatem w leczeniu wadu dotylnych o dużym nasileniu u pacjentów, którzy przestali rosnąć. Stanowi alternatywę dla leczenia ekstrakcyjnego (z usuwaniem zębów) oraz leczenia chirurgicznego. Pomaga uzyskać zadowalające rysy twarzy i harmonijny profil. Montowany jest na stałe przez lekarza, przez co działa całodobowo. Dzięki przebudowie, która zachodzi w stawie skroniowo­żuchwowym, leczenie tym aparatem zapewnia stabilne rezultaty terapeutyczne, nawet u osób dorosłych. Noszony jest przeciętnie przez okres 8­9 miesięcy w połączeniu z aparatem stałym.

 

 

Dla kogo przeznaczony jest aparat:

Dla pacjentów z wadą dotylną o dużym nasileniu, którym zależy nie tylko na uzyskaniu idealnego zgryzu, ale przede wszystkim na poprawie rys twarzy i profilu.

 

Budowa i działanie:

Aparat składa się z części górnej i dolnej połączonych na zasadzie „rurka­trzpień”. Długość rurki odpowiada za zakres wysunięcia żuchwy. Budowa aparatu wymusza wysunięcie żuchwy do przodu w celu zamknięcia ust lub zagryzienia zębów. Nie jest możliwe zamknięcie ust, bez wysunięcia żuchwy. Aparat początkowo biernie wysuwający żuchwę, z czasem staję się „przypominaczem”, aby pacjent utrzymywał ją w pozycji doprzedniej.

 

Po założeniu aparatu:

Wymagany jest okres adaptacji mięśni, który wynosi około tygodnia. W tym czasie pacjent może odczuwać ból mięśni okołoustnych i tkliwość zębów. Po kilku dniach mięśnie adaptują się do nowej pozycji i dolegliwości mijają. Niezależnie od okresu adaptacji mogą wystąpić trudności w rozdrabnianiu pokarmów, ze względu na „rozklinowanie” zgryzu w bocznych odcinkach. Przejściowe trudności w mowie są również normą w początkowym okresie noszenia aparatu.

 

Co należy wiedzieć:

• Aparat jest trudny w utrzymaniu prawidłowej higieny, wymagane jest stosowanie dodatkowych przyborów higienicznych (szczoteczki, irygator) oraz płynów do płukania jamy ustnej
• Częstym problem są awarie aparatu, wymagające kontroli w gabinecie celem ich usunięcia
• Pacjent powinien wystrzegać się twardych i kleistych pokarmów przez okres noszenia aparatu, mogą one przyczynić się do częstszych awarii
• Otarcia i zranienia śluzówki dość częste w początkowym okresie leczenia, z czasem przemijają